Kardiomiopatia jest to stosunkowo niedawno (w 1990 roku) wyodrębnioną jednostką chorobową nazywaną czasami kardiomiopatią stresową lub zespołem złamanego serca. Kliniczny obraz tej choroby jest podobny do ostrego zespołu wieńcowego. Chorzy, którzy się zgłaszają do lekarza opisują swoje dolegliwości, jako ból i ucisk w klatce piersiowej, duszność, niemożność złapania oddechu, kołatanie serca i niepokój. Są to typowe objawy zawału serca. Jednak badanie stanu naczyń krwionośnych nie pokazują zmian miażdżycowych, ale elektrokardiogram jest podobny. Objawy zwykle wywoływane są przez duży stres czy to fizyczny czy psychiczny (może to być nawet ?pozytywny? wstrząs np. duża wygrana w totolotka).
Pacjent powinien być hospitalizowany, aby postawić dokładna diagnozę i wykluczyć wszystko inne. Dlatego monitoruje się serce oceniając jego rytm i wydolność. Zwykle chory wraca do zdrowia po około miesiącu; stosuje się leki zmniejszające wpływ hormony stresu, czyli beta-blokery, a w przyszłości należy unikać sytuacji, w których tak duży stres mógłby się powtórzyć.
U 45 % takich pacjentów może jednak rozwinąć się ostra niewydolność mięśnia sercowego a u 20 % arytmia.

PODOBNE ARTYKUŁYWIĘCEJ OD AUTORA